Rozdział 20

No heeeeej ^,^
Kurna no! Już 20 rozdział :o Ale szybko zleciało, a Wy jak uważacie? ;)
No to teraz rozdział 20! Zapraszamy, miłego czytania i jdfbdsjfbudfudhj <3
A i dziękujemy za te aż 6 komentarzy pod ostatnim rozdziałem c: Wzruszyłyśmy się :p na serio ♥
No to bez zbędnego przedłużania... Oto rozdział 20!
                                                             Kolorowa i Misio :*
_____________________________________________________
Oczami Agaty
-Jesteście siebie warci. Ty myślisz, że ci wybaczę, a on stoi za ścianą i wszystko podsłuchuje!
Ich miny - bezcenne. Skąd ja to wszystko wiedziałam? Cóż... Gdyby on miał trochę tej świadomości i zauważył, że widać mu całą nogę, to bym tego nie wiedziała. Ale Natan najwyraźniej mądrością nie grzeszy i chyba go przeceniłam. A co do Fabiana? Foch na niego. I na razie musi poczekać, aż mi przejdzie. W innym przypadku mam dla niego jedno słowo - wypierdalaj!
Powoli za ściany wynurzał się chłopak, a Fabian powoli zwiększał odległość między nami. Widocznie tak na nich działam.
-Czy ty jesteś taki durniem, czy tylko takiego udajesz?- syknęłam mu prosto w twarz.
-Ja?
-A kto?- warknęłam. -Na dziś, to ja mam już tego dość!
Wzięłam swoje rzeczy, ostatni raz rzuciłam na nich okiem i wyszłam.

Oczami Magdy
-Myślisz, że już nie będą parą?- zapytałam Dominika, który tak samo jak ja, oczekiwał przyjścia swojego przyjaciela.
-Nie, ale kto wie- odpowiedział jakby zmieszany, że zostaliśmy tylko we dwoje.
Dominik? Tylko nieliczni wiedzą, jak bardzo mi się podoba. Ale traktuję go, jak przyjaciela albo kolegę. Zwyczajny chłopak, który jest mega przystojny. Dobra, skończ Magda, bo na pewno...
-Masz ochotę na kawę, dziś po szkole?- mruknął cicho.
Chyba się przesłyszałam.
-Tak- uśmiechnęłam się.
Co ja zrobiłam?!
-Okey. To może wracajmy na zajęcia- powiedział już bardziej odważnym i wyluzowanym tonem.
-No dobrze.
Tak na prawdę, to dzwonek jeszcze nie zadzwonił, ale co mi tam.  Będziemy pierwsi!